Sevdigin Kızı Nasıl Etkilersın Serisi (2)

Şimdi sana geçenlerde şahit olduğum bir olaydan bahsedeyim.
Bir kafede yakın bir arkadaşımı bekliyordum. Gelmesi yarım saat gecikince biraz etraftaki insanları gözlemlemeye karar verdim. Aslında bir sürü ilginç kişi gördüm ama en çok dikkatimi çeken aynı masada oturan bir kızla çocuktu. Bu ikisinin benim ilgimi çekmelerinin nedeni ilk buluşmaları olmasıydı.
İlk buluşmaları olduğunu nerden biliyordun dersen, cevap çok basit: Kızın yüzünde sıkılmaya başlamış, hafif hayal kırılığına uğramış sessiz bir ifade, çocuğun yüzündeyse panik havası hakimdi. Belli ki ne yapacağından, hangi kelimeleri seçmesi gerektiğinden hiç emin değildi ve kızın da sessizleşmesi onu iyice strese sokmuştu. Bir iki kere daha bir şeyler anlatmaya çalıştı ama dışarıdan bakıldığında bunları kızı kaybetmemek için panicle anlattığı belliydi. Dolayısıyla kız da sahte bir gülüşle ona tepki verip sonra da pek konuşmadı.
Bu olayı görünce aklıma birden yıllar önceki tutuk, utangaç ve kızlarla konuşurken eli ayağı titreyen Harun geldi.
Aslına bakarsan ben bu adam kadar dahi rahat değildim.
HATTA UZAKTAN YAKINDAN ALAKAM YOKTU…
Çünkü ben kız erkek farketmeden herkesle konuşurken eli ayağı birbirine giren, panikleyen, saçma sapan bir şeyler söyleyen, sesinin çok yüksek çıkmasından korkan(ve daha niceleri) biriydim.
Hafta içlerim okul, ev, tv, uyku, okul şeklinde geçerdi. Haftasonları da pek arkadaşım olmadığı için genelde evde bir başıma otururdum. Tabii ki her insan gibi ben de hoşlandığım bir kız bulabilmek ve onunla beraber olabilmek istiyordum. Hatta doğrusunu söylemek gerekirse, böyle bir kız da vardı. Adı Melis’ti. Benim gibi utangaç biri için inanılmaz zor olsa da ona açılıp onu sevdiğimi söylemiştim. Ne yazık ki sonucu fiyasko olmuştu. Melis cevap olarak beni sadece arkadaş olarak gördüğünü sevgili olarak göremediğini bana karşı birşey hissetmediğini söylemişti. Bu laflara rağmen ona aşkımdan dolayı uzunca bir süre onun yanında en iyi arkadaşı olarak bulunmaya devam etmiştim.
Sonunda günün birinde bana geldi ve ne dese beğenirsin: Büyük sınıflardan çocuğun birinden hoşlanıyormuş. Doğal olarak beynimden vurulmuşa dönmüştüm.
Maalesef kabusum da gerçek oldu. Melis bu çocukla çıkmaya başladı. Bilmiyorum yaşadın mı ama, bir kıza sırılsıklam aşık olup, onun başkasıyla elele dolaştığına şahit olmak ve buna rağmen iyi arkadaş diye bir kategoride sıkışıp kalmak inanılmaz acı verici ve zor bir şeydir. İşin en berbat tarafı yapabileceğim hiçbir şeyin olmamasıydı.
BU OLAYDAN SONRA UZUN BİR SÜRE KENDİMİ EVE KAPADIM.
Haftasonları tek başıma evde oturur, televizyonu ya da bilgisayarı açıp içimdeki bitmek bilmeyen sıkıntı ve çaresizlikten kaçmak için akşama kadar onlarla oyalanırdım.
Dışarı çıktığım nadir zamanlarda etrafımdaki elele dolaşan mutlu çiftleri görür iç çekerdim. Hatta bazen garip garip adamların yanında melek gibi kızları görüp acıma acı kattığım da olurdu. Nasıl oluyor da, ben yanlızlık ve acı içinde kıvranırken bazı adamlar hoşlandığı (hatta bazen hoşlanmadığı) kızı kendine bağlamayı başarıyordu? Herhalde başka hiçbir soruyu bu sorudan fazla sormamışımdır kendime. Ve tabii ki bir de “Benim neyim eksik? Ben niye böyleyim?” diye soruyordum.
Doğrusu bütün olanlar için kendimi suçluyordum. Değersiz, işe yaramazın biri olduğuma inanıyordum.
Şimdi bakınca şunu çok net görüyorum: Olanların hiçbiri benim suçum değildi!
Bana kızlar konusunda kimse bir şey öğretmemişti ki… Yardım istediğim insanlar bana
- “Kendin ol yeter”
- “Kıza ne kadar değer verdiğini göster, onu şaşırt”
- “Kıza duygularını aç”
- “Bir şey yapma, olacağı varsa zaten kendiliğinden olur, yoksa olmaz”
gibi öneriler veriyorlardı. Ne yazık ki bu önerilerin hiçbiri işe yaramıyordu, çünkü aslında ne yapılması gerektiğinden diğer insanların da haberi yoktu (hepsini deneyip ilk elden sonuçlarını görmüştüm).
İşte bunun için bu konuyu kendim çözmem gerektiğine karar verdim. Maalsef burada teknik bir hata yaptım. Gidip dünyada kız tavlama, baştan çıkarma, iletişim, kişisel gelişim vs. gibi konularla ilgili ne varsa  toplamaya ve bulabildiğim her kaynaktan okuyup öğrenmeye başladım. Şimdiki aklımla bakınca bu aslında pek de akıllıca bir şey değilmiş, çünkü çoğu kitabı yazanlar da bu konulara hakim değil.
Bu süreç birkaç yıl sürdü, fakat ne yazık ki sonuçta gelebildiğim nokta yukarıdaki arkadaşın durumundan pek farklı değildi. Yani bir kızla sohbet edebiliyordum, ama hoşlandığım kızla iletişimimde yine ne yapacağımdan habersizdim ve eğer ki bir buluşma ayarlarsak orada olayı berbat etme konusunda inanılmaz bir başarı grafiğim vardı.
Artık daha sosyal bir hayatım vardı, ama konu kızlara gelince maalesef yine kaybedenler kulübündeydim.
TA Kİ ONUNLA TANIŞANA KADAR…
Amerika’ya geldiğim ilk yıl, soğuk bir kış günü ders çalışmak için bir kafede oturuyordum. Derken içeri bir adam girdi. Nasıl olduğunu hatırlamıyorum, ama kapıdan girdiği andan itibaren ben dahil herkesin gözü üzerine kaymıştı. İşin ilginci bu adam yakışıklı veya iyi giyimli bir tip kesinlikle değildi. Hatta genç bile değildi! Fakat onda ilginç bir şey vardı. Zaten masaya oturup gelen garson kızla konuşmaya başladığı anda bu daha da netleşti. Kız kendini tutamadan gülüyordu ve ikisi keyifli bir sohbet etmeye başlamışlardı. Tabii bu kafedeki diğer kızlar da adamımızı göz hapsine almıştı. Doğal olarak afalladım. Ne oluyor burada dedim :).
Ama sonra fark ettim.
Bu adam kızlarla nasıl konuşacağına ne yapması gerektiğine inanılmaz hakimdi ve herkesden farklı bir hali vardı. Herhalde ne yaptığımı tahmin edebiliyorsundur. Bu fırsatı kaçıramazdım :). Yanına gittim ve gülerek “Burada neler oluyor?” diye sordum. İşin ilginci, beklediğimden çok daha dost canlısı biri çıktı ve bana aslında kendisinin de zamanında çok utangaç biri olduğundan ve tek yapmam gerekenin “her erkeğin doğası gereği içinde olan, kızları sana çekecek gücü uyandırmak” olduğunu söyledi ve ekledi:
“Maalesef her gün zihnine dışarıdan o kadar yanlış bilgiler sunuluyor ki, içindeki çekici kişilik bu gürültünün içinde kaybolup gidiyor. Onun için senin ihtiyacın senden saklanan bazı önemli bilgileri öğrenip bu enerjiyi ortaya çıkarmak.”
Sonra bana önemli bir şey anlattı.
“Bir akarsu düşün. Akarsunun gücü sınırsızdır ve bitmek tükenmek bilmez. Karşısına dağı bile koysan akarsu zamanla bunu aşındıracak güce sahiptir. Fakat insanlar akarsunun enerjisinden faydalanmak için, önüne bir baraj inşa ederler ve onun bu sınırsız gücünü duvarlar arasına hapsederek, enerjisinden faydalanıp onu durağanlaştırırlar. İşte senin durumun da bu. Eğer bu enerji dışındaki şeylere odaklanırsan bu, aynı akarsu gibi kullanılmana ve potansiyelinin yok olmasına neden olur.
Eğer bu işi öğrenmek istiyorsan al sana kartım. Beni ara. Vaktim olduğu zaman beraber dışarı çıkarız.”
BÖYLECE HAYATIMIN EN BÜYÜK MACERASI BAŞLAMIŞ OLDU.
Jack’le neredeyse haftanın her günü dışarı çıkmaya başladık. Kızların olduğu ortamlara gidiyorduk ve Jack kızlarla sohbet etmeye başlıyordu. Sonra beni yanlarına davet ediyordu ve ben de sohbete katılıyordum.
Zaman geçtikçe bana kızlarla nasıl konuşmaya başlayabileceğimi ve onlarla beraberken ne yapmam gerektiğini de öğretmeye başladı. Tabii ki her şey bir yana ben sadece onunla beraber olmaktan çok şey öğreniyordum. Bir kere bahsettiği bu enerjiyi nasıl ortaya çıkartacağımı anlamaya başlamıştım. Herhalde öğrendiğim en önemli şeylerden biri de buydu, çünkü bu enerji sadece kızlarla alakalı değildi, bu hayatımın genelinde de kendimi çok daha değerli ve özel hissetmemi sağlamıştı.
İşte Jack’le başlayan bu tanışma anı ve sonrası… Hayatım bu andan sonra değişmeye başladı desem yeridir. Açıkçası eğer birebir yaşamasam benim gibi birinin böyle bir değişim geçirebileceğine hayatta inanmazdım, çünkü ne etrafımdaki duvarlardan ne de içimdeki potansiyelden haberdardım.
Tam olarak bunun için yukarıda bahsettiğim kafedeki adamı gördüğümde ciddi anlamda üzüldüm. Tabii ki o bunları bilmiyor ve muhtemelen durumu ona sorsak bize diyeceği şey “Sadece kendim olmaya çalışıyorum ve kızı çok seviyorum, bunu anlamasını istiyorum,” ama biliyoruz ki aslında sorun da tam olarak bu. Bu adam da diğerleri gibi barajın farkında değil. Suç onda değil. Bugüne kadar eğer sen de böyle düşündüysen şunu bil:
SUÇ SENDE DEĞİL.
Bugün sana yeni bir teknik vermektense bence çok daha önemli olacağını düşündüğüm bir ödev vermek istiyorum. Bu ödev için bir hafta boyunca,
İzlediğin dizilerde sevdiği erkeğin peşinden koşan kızı farket.
Sokakta yürürken gördüğün saçı başı yapılı kızlara bak ve kendine sor: “Ne için? Kim için?”
Eğer sabah bir kuaförün önünden geçiyorsan içeride saçını yaptıran kızlara bak (sabahın köründe bu kadar insanı kuaförde görünce şaşıracaksın).
Yakın çevrendeki kızların “O erkek çok yakışıklı”, “Bu çocuk çok hoş” laflarına kulak ver.
Ve fark et. Şu anda durumun ne olursa olsun, unutma ki kızlar her zaman olduğu gibi erkekleri istemeye,onlar için hazırlanmaya, onları etkilemek için çabalamaya devam ediyorlar. Senin yapman gereken seni etkilemelerine izin vermek. Tabii ki bunun için kızların etkilemek istediği kişiye dönüşmen çok önemli.
Ama eğer bir kıza kendini tamamen teslim edersen, ona sana istediği an sahip olabileceği izlenimini verirsen, aşırı kolay elde edilebilir olursan, insan doğası gereği değersiz olursun. Düşün, eğer herkesin evinin bahçesinden elmas çıksa elmas bu kadar değerli olur muydu? İnsanoğlu sahip olamadığını ister. Bu onun doğasının bir parçasıdır ve kızlar da insan olduğuna göre onlar için de durum farklı değil. Sana önerim bundan sonra kızlara senden hoşlanma, etkilenme ve seni etkileme fırsatını vermen. İşte bunun için bu paragrafı kendine tekrar tekrar hatırlatmalısın. Hatta gerekiyorsa bunları bir kağıda yaz ve cüzdanının içine koy ki her fırsatta hatırlama fırsatı bulasın.